Ala tis ...

… για να μην παραπονιέστε ότι η θεματολογία μου δεν άπτεται των χρηματιστηριακών δρώμενων …

Ο Ντόναλντ Ντάφετ ξαναχτύπησε!!!

Εξύπνησε μια ωραία πρωία, συγκεκριμένα την 25η Νοεμβρίου του 2008, βεβαίως ήτο ημέρα Τρίτη … ήπιε τον καφέ του και αναχώρησε δια τον πρωινό του περίπατο … δεν πρόλαβε να εξέλθει της οικίας του και υπάντησε τον Ιερέα της Λιμνούπολεως τον οποίο και χαιρέτησε εγκαρδίως. Περνούσε κάτω από μια σκάλα όταν μια μαύρη γαλή του έκοψε το δρόμο, χαμογέλασε για την σκανδαλιά του γλυκύτατου κατοικίδιου … περπάτησε αρκετά όταν αισθάνθηκε κάτι υγρό στον σβέρκο του, ύψωσε το βλέμμα του προς τον ουρανό για να αντικρίσει ένα κατάλευκο περιστέρι, χαμογέλασε …

- Λένε ότι φέρνει τύχη, σκέφτηκε.

Χαμήλωσε το βλέμμα του και αντίκρισε το κτίριο που υψώνονταν μπροστά του … ήταν το Χρηματιστήριον της Λιμνουπόλεως. Τελευταία φορά το είχε επισκεφτεί τον Δεκέμβριο του 2007. δεν του άρεσε η ανάμνηση … είχε φάει πολύ ξύλο ΤΟΤΕ …

- Ίσως να είναι μοιραίο όμως, ξανασκέφτηκε …

Δίχως να το ξανασκεφτεί μπήκε μέσα και κάνοντας μια τεχνική ανάλυση δια γυμνού οφθαλμού, ηγόρασε πλείστα τεμάχια μετοχών της εταιρίας Alatis με μέση τιμή κτήσεως τα 1,08 ευρώ … σίγουρος ότι είχε εντοπίσει τον πυθμένα της τιμής …

Βγαίνοντας συνάντησε τον ξάδελφο του τον Γκαστώνε.

- Τι έγινε ξάδελφε; σκεπτικό σε βλέπω, ρώτησε καχύποπτα.

- Άσε ρε Ντόναλντ, πήρα κάτι κομμάτια Alatis πριν από ένα μήνα περίπου στα 1,02 ευρώ και σε μια εβδομάδα πήγε στο 1,35 και αντί να πουλήσω τότε πούλησα σήμερα στα 1,08, μεγάλη χασούρα σου λέω …

Χεχεχε, χαμογέλασε χαιρέκακα ο Ντόναλντ, του τα πήρα τζάμπα τα χαρτιά του φλώρου, σκέφτηκε.

- Δεν πειράζει ξάδελφε υγεία πάνω απ’ όλα …

Ο Ντόναλντ έφυγε με ένα χαμόγελο ικανοποίησης, του άρεσε και το όνομα της μετοχής ήταν μάγκικο …

- -Άλα τις, φώναξε ικανοποιημένος …

Σκληρά σήμερα … Θρας metal …